Babaannem derdi ki:
Görünen köyün, görünmeyen otlaklarına bakmalı.
Görünürde çayır, çimen
Görünmeyende çalı, çamur, dümen…
Düşman dediğin de bir zamanlar dosttur.
İnsan tanımadığına niye düşman olsun?
Yaptığı iyiliği göstere göstere yapan koftur.
Birilerine gösteriyorsa nasıl candan olsun?
Gülüşüne kandığın kof, sadece kendini düşünür.
Hayır sandığın, dalavereyle
tenceresini doldurmak için,senin aşını avına düşürür.
İyi sandığından yediğin tokat, en çok yüreciğini acıtır kızım.
Verir görünür; araklar!
Koşar görünür; duraklar!
Bilir görünür, düzenine kılıf arar!
Veren eli kırk defa tart;
Aman, melek görünen şeytan olmasın!
Verdiğinden misli misli almasın!
Tarttın diye sana şeytan diyeceklerse, desinler!
Gerekirse, şeytan görünen melek de olasın!
Dalavereyle iş gören minnetle can verir kızım.
Bırak düzenbaz, kendi oyunuyla oyalansın!
Sakın gözünü vaatlerle boyamasın!
Korkma;
Sana akıl, fikir, biraz da izan lazım.
Allah nasıl olsa bilir,
melek kim , şeytan kim, cancağızım!..."
MERAL DEMİR
S/ÖĞÜT-Babaannem Derdi ki 6 isimli kitabından...
Yazıyı çok beğendim ve sizinle paylaşmak istedim.
Yazarın kalemine, yüreğine sağlık...
Saygıyla!
